ظلم و ستم بر هر کسی عملی حرام و موجب حقّ الناس هست، امّا ظلم به کسی که در این دنیا جز خدا کسی ندارد و تنها حامی و پشتیبانش خداست، قطعا در صورت ظلم پاسخ ظالم از سوی خدا خواهد بود که عقوبت سختی در پی دارد.

در دشت خونین کربلا فرزند پیامبر را ذبح کردند و 72 تن یار باوفایش را به تیغ جفا کشتند و حسین فاطمه زهراء را در اوج تنهایی و بی یاوری ذبح کردند و اهل بیت حرم رسول الله را با ددمنشی و حیوان صفتی به اسیری بردند و در مجلس یزید ملعون نشانده و حجاب از سر زنها برداشتند، اهل بیت را در کوچه و بازار در انظار نامحرمان چرخاندند، و خود را پیروز جنگ با اباعبدالله معرّفی کردند، ولی با چند دقیقه سخنرانی حضرت زینب علیهاالسلام در مجلس یزید و امام سجاد علیه السلام چنان لرزه ای بر حکومت پوشالی یزید افتاد که یزید با ترس و وحشت مانع ادامه سخن شان شد.

در سال 60 هجری قمری ظاهرا امام حسین علیه السلام امام معصوم و منصوب از طرف خدا شکست خورد و یارانش را در کربلا کشتند و در بلاد دیگر به زندان انداختند، ولی از همان موقع خونخواهی و دفاع از حقّ اهل بیت پیامبر صلّی الله علیه وآله موضوع قیام ها و حرکت های فردی و جمعی شیعیان شد و حال علیرغم غیبت کبرای آخرین امام معصوم شیعیان، محرّم و صفر در جهان شورشی به پا شده و نام حسین بر هر در و کوی و برزن نشانگر حکومت امام حسین علیه السلام بر دلهای مردم جهان شده که حتّی غیرمسلمانان نیز از اباعبدالله و ابوالفضل العباس طلب شفای مریض کرده و شفا می یابند. هیچ حکومتی هر چند ددمنش در حدّ یزید جرأت ممانعت از عزاداری برای امام حسین علیه السلام ندارد و در صورت مقابله، همه شیعیان جهان به حمایت برمی خیزند و ندای یاحسین سر می دهند، چون دیگر حسین تنها نیست. امروز اسم حسین لرزه بر اندام همه ظالمان جهان انداخته چون یک حسین دیگر خدا هنوز باقی مانده است.

برای یاری حسین دیگر خدا، مهدی زهراء هم از درون هم بیرون به پا خیزیم. شعله های آتشین دل شیعیان فقط با ظهور منتقم ثارالله خاموش شدنی هست.