بیعت خونی زمینه سازان ظهور با حسین زمان در ظهر عاشورا

یا اهل العالم قتل الحسین بکربلا عطشانا

قال الحسین علیه السلام :
«انّما خرجتُ لطلب الاصلاح فی امّةِ جدّی ، اُرید اَن آمر بالمعروف و أنهی عنی المنکر»
 "همانا قیام من برای اصلاح امّت جدم بود و هدف من امر به معروف و نهی از منکر است."
اباعبدالله الحسین علیه السلام تنها راه اصلاح امت اسلام را که با اسلام واقعی زاویه پیداکرده است؛ امر به معروف و نهی از منکر می داند و برای انجام فریضه امر به معروف و نهی از منکر در حالی که شهادت خود و یاران و اسیری حریم پیامبرخدا را پذیرفته؛ قیام می کند؛ تا اسلام ناب محمدی صلی الله علیه وآله پایدار و اسلام معاویه و یزید برملا و حقانیّت جانشینی پیامبرخدا ثابت گردد. 
در عصر غیبت؛ دوازدهمین جانشین معصوم پیامبر خدا؛ همچون اباعبدالله در غربت و تنهایی با ندای هل من ناصر ینصرنی منتظر چند عباس و زینب و حرّ هست، تا انتقام سیلی زهرا و فرق شکافته علی و شهید شش ماهه حسین و سربریده حسین و چوب خیزران و اسیری زینب وحرمت شکنی حریم پیامبر و...را از یزیدیان و غاصبان حق اهل بیت علیهم السلام بگیرد و امت اسلام را از ظلم و جور نجات و عدالت را برپا نماید.

کربلا همچنان برپاست؛ هنوز حسین و حسینیان را می کشند؛ از این رو؛ خدا دوازدهمین حجت خود را از دیده ها پنهان نگه داشته تا بار دیگر؛ فرزند پیامبر در کربلا ذبح نشود.
هنوز هم مسلمان ماندن جرم است؛ و دین فروشی رسم مسلمان نمایان. 
مقاومت در برابر این رسم دیرینه، تیرباران زهرآگین زبان ها و قلم ها را همچون کربلا به دنبال دارد. 
اگر به خاطر بستن آب و راه و...بر حجت خدا؛ گریه می کنیم؛ ما نیز مانع ظهور دوازدهمین حجت خدا هستیم؛ مگراین که همان راه ابا عبدالله را پیش گرفته و با قبول تمام تبعات امر به معروف و نهی از منکر؛ جهت از بین بردن موانع ظهور حضرت و از بین بردن فاصله با اسلامی که سر حسین بر سر نیزه رفت؛ از اسلام دفاع و با حذف تمام نشانه های اسلام تبلیغی دشمنان اسلام با هراسم و شکلی؛ اسلام واقعی را حاکم گردانیم.   
حال روز عاشورا؛ کسانی که منتظر ظهور منتقم ثارالله و حاکمیت حجت خدا و اسلام واقعی هستند؛ با حسین زمان مهدی زهرا سلام الله علیها؛ برای اصلاح امت اسلامی و رفع موانع ظهور برای اجرای فریضه امر به معروف و نهی از منکربیعت نمایند. 
این بیعت  در عصر غیبت؛ شهادت روحانی و جسمانی را به دنبال خواهد داشت؛ ممکن است هر روز کربلا شود و هر روز عاشورا؛ راه همه چیز و همه کس را ببندند که می بندند؛ ولی؛ امام زمان مان را تنها نگذاریم و مرهمی بر دل سوخته فاطمه زهرا و زینب کبری و رقیه خواهیم بود تا ظهور نزدیک و واقع شود؛ پس هر که دارد هوس کرببلا بسم الله
حسین زمان منتظر ماست تا قیامش را آغاز کند. راه رسیدن به خیمه مهدی زهرا؛ امر به معروف و نهی از منکر و اصلاح خود و شهر و کشورخود و امت اسلام و شناساندن یزید زمان و غاصبان حقّ معصوم وامور واجب و حرام و مبارزه با آنها هست.       
کافی است عمل تان بگوید:
 مسلمانید نه مسلمان نما؛ هیچ ترسی جز از خدا ندارید و دین فروشی و قلم وفروشی را خیانت و ذلت می دانید؛ جز ولایت دینی.
 ولایت و قدرت و حاکمیّت  هیچ حزب و گروه و شخصیّتی را به رسمیت و اطاعت نمی پذیرید وبا احدی عقد اخوت نبستید و...؛ آن وقت شمشیرهای پیدا و نهان قلم و زبان و انواع دسیسه و...؛ همچون باران سیل آسا که بر سر اباعبدالله و یارانش بارید؛ خواهد بارید و عاشورایی دیگر را در کنار حسین زمانت؛ خواهی دید.
 این لحظات نزدیکی ظهور را نوید خواهد داد جز دعا؛ باید برای اصلاح مسئولین و مردم قیام کنی. 
ریشه و مصادیق ظلم و حرام و واجب را بشناس و تلاش را برای حذف حرام و اجرای واجب شروع کن. به امور جزیی مشغول نشو که بیراهه است. 
رمز موفقیت فقط اخلاص و جان و آبرو و زندگی را برکف نهادن و رضایت خدا و ائمه علیهم السلام را طلبیدن است و بس. 
 تنهایی در یاری امام زمان؛ و هماهنگی مسلمان نمایان در قلع و قمع آمران به معروف و ناهیان از منکر؛ بیش از هر چیز آزاردهنده بوده و هست.
یاران کلامی زیاد و یاران عاشورایی بسیار اندک است. یاران کلامی تا شب عاشورا همراهند و روز عاشورا امام با یایاران واقعی اندکش تنها می ماند؛ دعاگو زیاد دارد و مسلمان نمایان حاکم.
لبیّک یا حسین گفتن در عاشورا، یعنی لبیّک به مهدی زهرا و تسلیم امر او. 
یک حسین دیگر امام زمان ماست، با بیعت با یوسف زهرا مسلمان شویم و رسم مسلمانی را جهانی کنیم تا عاشورا پایان یابد. 
       بیعت خونی با امام زمان در روز عاشورا
                      یا حسین یا مهدی