وجوب عمل به وعده در قرآن و روایات
پیامبراسلام و معلم اخلاق بشریّت؛ حضرت محمّدصلّی الله علیه وآله دروجوب پای بندی به عهد و پیمان؛ که عهد با خدا و انسان را شامل می شود؛ فرمودند:
پیامبراسلام و معلم اخلاق بشریّت؛ حضرت محمّدصلّی الله علیه وآله دروجوب پای بندی به عهد و پیمان؛ که عهد با خدا و انسان را شامل می شود؛ فرمودند:
خدایا؛ سال ۸۸ نعمت بصیرت و آگاهی و شناخت دوست و دشمن را برمردم ایران عنایت کردی؛ این مردم باز تو و دین تو و حجت غایب تو را انتخاب کردند؛ پس به خاطر این نعمت ؛ سال ۹3 نعمتی دیگر به مردم ایران و مسئولین عنایت بفرما تا ضمن ادامه پیشرفتهای فعلی ؛کشور را برای تحویل به صاحب عصر و سرپرستمان با کمک مردم آماده کند.
خود فرمودی شکرنعمت ؛ نعمت را افزون می کند؛ پس مردم ایران را برای یاری امام شان؛ دریاب.
خدایا؛ رئیس جمهوری عطا کن؛ که تنها حزب وگروهی که در طول عمرش عضو شده؛ تو وپیامبرت و اهل بیت خاتم النبیین باشد. کسی را به ما عطا کن؛که دل و قلب و فکرش جز برای تو واز تو؛ محرّکی نداشته باشد.
خدایا؛ رئیس جمهوری به ما عطاکن؛ که به جای تشنگی قدرت و مقام و ثروت؛ تشنه خدمت به تو و مخلوق تو و عاشق عملی مهدی زهرا و سرباز پا در رکابش باشد.
خدایا؛ رئیس جمهوری به مردم ایران عطا کن؛ هر لحظه دنبال اجرای فرمان تو و حجت غایب تو وخستگی ناپذیر و توانمند در آماده سازی کشور برای تحویل به صاحب اصلی باشد و جز این هدف؛ نیتی در دل و زبان نداشته باشد.
خدایا؛ رئیس جمهوری عطا کن که چراغ سبز دشمنان اسلام وچراغ قرمز برای دوستان تو و اهل بیت نباشد.
خدایا؛ رئیس جمهوری به مردم عطا کن؛ که تو به جای زبان؛ درقلب و تمام و جودش حاکم باشی.
خدایا ؛ رئیس جمهوری عطا کن؛که از درون عادل و بینا وبصیر به مصادیق عدالت و ظلم باشد؛وهمیشه دشمن دشمنانت و دوست دوستانت باشد.
خدایا؛ رئیس جمهوری عطا کن؛که به جای کلام؛ در عمل واز درون خوارچشم و ملکه عذاب دشمنان تو و پیامبرت و اهل بیتش باشد.
اگر رئیس جمهور در دل مردم محبوبیت داشت؛ این همه ترفند و به هم ریختن برنامه روزمره مردم و نظم شهر موضوعیّت پیدامی کرد؟
آیا روحانی چون رئیس جمهور هست، در پیشگاه حضرت معصومه سلام الله علیها از زائرین حاضر مقام بالاتری دارد، که مسئولین آستان مقدسه، مانع زیارت مردم در اطراف ضریح مطهّر شده و روحانی به تنهایی با قرق حرم زیارت نمود؟
در کدام اسلام صاحب منصب به دلیل مقام بر مردم ارجحیّت دارد؟
آیا آزارواذیت مردم به خاطر تشرّف روحانی به زیارت حضرت معصومه سلام الله علیها، با ایجاد ازدحام در حرم؛ نقض آداب زیارت مبنی بر پرهیز از آزار زائران؛ و خلاف شأن مسئول نظام اسلامی نیست؟
آیا این همه اصرار به حضور مردم در مراسم و این رفتارها؛ خودجوش نبودن این مراسم و عدم محبوبیّت روحانی در بین مردم را بارها نمایان نساخته است؟
آیا مشکلات مردم قم و سایر شهرها با سخن راندن و انجام تبلیغات شخصی؛ حلّ شده است؟
آیا تبلیغ روحانی به قیمت هدر دادن وقت مردم و نیروهای امنیتی وانتظامی و... مطابق با اصول مدیریّت اسلامی وعلمی و ایرانی هست؟