سبک زندگی حسینی - قوانین حاکم بر کلیه امور انسان ها در قرآن (3)

در قرآن؛ علاوه بر حکم امور خاص در زندگی انسان ها از جمله امور اقتصادی و سیاسی و تربیتی و اخلاقی و...؛ اصولی کلی؛ حاکم بر تمام زندگی انسان ها آمده است؛ تا در سایه آنها؛ امکان اجرای سایر احکام الهی فراهم گردد؛ که جهت رعایت اختصار به مهم ترین آنها با گستره جهان آفرینش اشاره می شود: 

حاکمیّت حکومت خدا بر همه جهان آفرینش

خداوند لایزال و نامتناهی حاکم بر همه جهان آفرینش بوده و آنچه در جهان انجام می شود؛ با تدبیر مدبّر عالم تحقّق می یابد. لذا؛ اصل حاکمیّت خدا بر همه امور انسان ها باید سرلوحه کلیه امور قرار گیرد؛ تا مطابق با قوانین آخرین دین الهی که برنامه زندگی بشری است؛ برنامه ریزی و عمل گردد. چنان که قرآن در آیه 41 سوره رعد به این مهم اشاره و قدرت و اراده لایزال خدا در اجرای احکام خدا را اعلام می دارد:

آیا این اعمال سبک زندگی حسینی هست؟!

چرا زینب بی حسین شد تا ما حسینی شویم ولی ما حسینی نشدیم؟

آنچه وظیفه شرعی هر مسلمانی هست؛ این که در تمام اوقات قبل از هر گونه عمل و فکر و گفتاری؛ همه اعمال خود را با قوانین خدا مطابقت داده و همواره در تلاش کسب رضایت خدا باشد و سیره عملی اهل بیت علیهم السلام را الگوی زندگی خود قرار دهد. یکی از دلایل وجوب نمازهای پنج گانه نیز به همین دلیل است که مسلمان هرلحظه خدا را حاضر و ناظر بر اعمال خود دیده و به حسابرسی خود بپردازد.

امّا آنچه مشهود هست؛ اعمال اکثر مسلمانان با امور حلال و حرام آمیخته شده و در سه دهه گذشته؛ با گسترش تبلیغات و جنگ نرم علیه اسلام و مسلمانان؛ و نیز پیشرفت علوم فناوری واطلاعات به ویژه در ایران؛ بعد از خصوصی شدن شرکت مخابرات ایران؛ برخی امور حرام در سکوت مسئولین درسه قوا و حوزه های علمیّه و کارشناسان علوم دینی  و ترک امر به معروف و نهی از منکر؛ به حلال تبدیل و جزو امور روزمره و شغل و وسیله کسب درآمد از امور حرام گردیده که با تبلیغات گسترده و آزادی کامل قانونی در حال اجرا هست. 

قانون و حقوق شهروندی مردم  کجاست؟!

سبک زندگی حسینی- ظلم به دیگران یکی از مصادیق حقّ الناس

در اسلام خداوند حکیم و مدبّر؛ قانونی به نام حقّ الناس قرار داه است؛ تا انسان ها از هرگونه تعدّی و تجاوز به حقوق یکدیگر خودداری نمایند. مجازات دنیوی و اخروی نیز منظور نموده تا ضامن اجرایی این قانون حکیمانه و عادلانه و تداوم نظم او عدالت اجتماعی و اقتصادی و خانوادگی و ... باشد.

بدیهی است میزان و نوع مجازات با میزان ونوع ظلم و حقّ الناس تعلّق گرفته متناسب بوده و در پیشگاه خداوند و اجرای عدالت؛ حقّ احدی ضایع نمی گردد.

حضرت  علی علیه السلام در توضیح مصداق حقّ الناس  می فرماید:

"قالَ اللهُ تَعالی: و عِزَّتی وجَلالی، لا یَجُوزُنی ظُلمُ ظالِمٍ ولَو کَفٌّ بِکَفٍّ ولَو مَسحَةٌ بِکَفٍّ، ... فّیّقتَصُّ اللهُ لِلعبادِ بَعضِهِم مِن بَعضٍ، حتّی لا یَبقی لِأحَدٍ عِندَ أحَدٍ مَظلِمَةٌ، ثُمّ یَبعَثُهُمُ اللهُ إلیَ الحِسابِ. " المحاسن، ج 1، ص 7