حرکت خودجوش پیاده روی اربعین به سوی کربلا، در اوج فتنه انگیزی دشمنان اسلام و قتل و غارت مسلمانان در سراسر جهان، و غربت مسلمانان در برابر شمشیرهای آغشته به ددمنشی یزیدیان، تداعی جوشش دوباره خون حسین و گشودن مسیر اصلاح امّت جدّش و چراغ راه گمشدگان در ظلمت دنیای فانی و نمایانگر چهره واقعی قدرت طلبان دین به دنیا فروش شده است.
حرکتی که یاران حسین برای پاسداری از خون حسین شان آغاز کردند، تا به یاری قهرمان کربلا رفته و پیام عاشورا را به جهانیان برسانند.
حسینیان بعد از عاشورا به یاری زینب می شتابند تا دین خدا را به مردم جهان ابلاغ کنند.
حسینیان بعد از عاشورا به یاری زینب می شتابند تا دین خدا را به مردم جهان ابلاغ کنند. این سیل خروشان جمعیّت عزادار، ندای اسلام است. پاسخ ندای هل من ناصرینصرنی امام حسین هست که بعد از چهارده قرن در اجماع مسلمانان از سراسر جهان جواب یافته است. آنها نیز همچون امام شان، عزّت شهادت را به ذلّت بندگی یزیدیان ترجیح دادند.
امام حسین علیه السلام فرمودند: "کسی که تو را دوست دارد، از تو انتقاد می کند و کسی که با تو دشمنی دارد، از تو تعریف و تمجید می کند."
در اربعین حسین؛ زینب ازاسیری آزاد شد؛ ما از اسیری نفس آزاد نشدیم.
در زیارت اربعین حسین از فرمایش امام صادق علیه السلام را می خوانیم و۸ بار به امامت وولایت گواهی می دهیم؛ در آخرین فرازهای این زیارت؛ مکرر به پذیرش ولایت معصوم شهادت می دهیم و می گوئیم با دوست دوستان امام دوستیم وبا دشمنان دوست شان دشمنیم. می گوئیم: ..."اشهدانّی بکم مؤمن" گواهى می دهم که من به شما ایمان دارم
وَ بِاِیابِکُمْ مُوقِنٌ بِشَرایِعِ دینى وَ خَواتیمِ عَمَلى وَ قَلْبى لِقَلْبِکُمْ سِلْمٌ،و به بازگشتتان یقین دارم با قوانین دینم و عواقب کردارم و دلم تسلیم دل شما است
وَ اَمْرى لاَِمْرِکُمْ مُتَّبِعٌ وَ نُصْرَتى لَکُمْ مُعَدَّةٌ حَتّى یَاْذَنَ اللَّهُ لَکُمْ،و کارم پیرو کار شما است و یاریم برایتان آماده است تا آن که خدا در ظهورتان اجازه دهد.
فَمَعَکُمْ مَعَکُمْ لامَعَ عَدُوِّکُمْ ... پس با شمایم نه با دشمنان شما"آیا می دانیم چرا خواندن زیارت عاشورا وزیارت اربعین ثواب زیادی دارد؟
آیا می دانیم رازاین همه ثواب فقط برای گم نکردن قبله هست؛ تا هرلحظه بدانیم پشت سر کدام رهبر بایستیم؟
آیا واقعا مفهوم این جملات وشهادت ها را با آگاهی کامل وبا یقین وصداقت می دانیم ؟
آیا می دانیم با این جملات با ولیّ خدا بیعت کرده وپیمان می بندیم وعهدمی کنیم؟
آیا واقعا تعهداتی که دادیم هرروز عمل می کنیم یا این کلمات هم مثل زیارت عاشورا لقلقه زبان است واز سرزبان فراتر نمی رود؟
اگر صف مان را مشخص کنیم معلوم می شود شهادت ها تعهد عملی است یا خواندن برای ثواب. هرچند اگر شهادت ها دروغ باشد؛ به ولیّ خدا دروغ گفتیم وجرم سنگین تر است.
یا اهل العالم قتل الحسین بکربلا عطشانا
مصادیق گفتن لبیّک به خدا و حجّت خدا
امام حسین علیه السلام؛ مردم را به پذیرش و عمل به اسلامی که جدّش خاتم النبیین از سوی خدا مأمور ابلاغ آن به مردم جهان شده بود؛ دعوت کرد. وقتی دین خدا را در معرض انحراف کامل و نابودی دید؛ با قیام خونین خود برای اصلاح امّت جدّش با امربه معروف و نهی از منکر به پا خاست و زیر تیرباران دشمن؛ نماز را هم ترک نکرد. تمام آنچه که در این دنیا داشت از زن و فرزند و آبرو ... فدا کرد و روز عاشورا بعد از شهادت علی اصغرش ؛ دامنش را تکان داد تا مسلمانان عهد شکن و آیندگان بدانند چیزی جز جان خود باقی نمانده تا برای اسلام فدا کند. امام حسین علیه السلام با لبّیک به خدا و پیامبر و امام زمانش؛ اسلام را تا روز قیامت جاودانه و از هرگونه انحرافی بیمه کرد؛ تا اسلام همان گونه که بر پیامبر نازل شده به بشریّت تا روز قیامت برسد.
در اربعین حسین کارنامه خود را ببینیم با میراث حسین چه کردیم؟
حضرت زینب سلام الله علیها در کاخ یزید؛ برای نشان دادن اوج شکست یزید و پیروزی خون بر شمشیر و نشان دادن صف حقّ و باطل؛ در پاسخ یزید که گفت دیدی خدا با برادرت چه کرد؛ فرمود: "ما رایت الاّ جمیلا من چیزی جز زیبایی نمی بینم."
حضرت زینب داغ برادری را دیده که از شدت محبّت برادر و خواهر به هم؛ تاب دوری هم را نداشتند و بعد از عروسی حضرت زینب؛ سه روز از هم دور شدند و همدیگر را ندیدند؛ حضرت زینب در منزل شوهر غمگین و گریان بود و ابا عبدالله الحسین در منزل خود. تا شهادت امام حسین علیه السلام فاصله و دوری نداشتند؛ اما بعد از عاشورا همین زینب داغ همین برادر را دید؛ داغ عباسش را دید که وقتی در کربلا شهید شد؛ ابا عبدالله فرمود "الان کمرم شکست" داغ یادگار حسن و حسین اش را دید؛ داغ جوانان بنی هاشم را دید. قاسم و علی اکبر و رقیه میوه دل حضرت زینب بود. داغ بی حرمتی به حریم پیامبر و علی را دید. داغ اسیری و آتش زدن خیمه اهل بیت پیامبر و علی و حسینش را دید. وقتی خیمه ها را آتش زدند از داغ برادر نگفت؛ گفت "واحرمتا" حرمت اهل بیت پیامبر را شکستند.
در کربلا خون بر شمشیر و حق بر باطل و مظلوم بر ظالم و آمر به معروف و ناهی از منکر و مسلمان بر مسلمان نما و مطیع خدا و پیامبر خدا و جانشین پیامبر بر مطیع غیرمعصوم وذلیل هوای نفس و دنیا و عافیت طلب پیروز شد.
اسراء اگر در ظاهردربند دشمن بودند؛ ولی در واقع؛ دشمن در بند حقّ رسوا شد و چهره پلیدش چنان نمایان گردید؛ که تا روز قیامت کودک شش ماهه ابا عبدالله هم بر دشمنان اسلام سروری می کند و دادخواهی می طلبد که بایّ ذنب قتلت؟
چون شعار ابا عبدالله هیهات من الذلّة بود.
چون فرزند زهرای مرضیه بود و حسین را نشاید که با همچون یزیدی بیعت کرده و دین خدا را قربانی زندگی چند روز دنیا کند.